Para walutowa – dwie waluty tworzące kurs walutowy, np. EUR/CHF, EUR/USD.
Pozycja overnight – długa lub krótka pozycja otwarta po zakończeniu danego dnia.
PCE Price Index – Wskaźnik bazowych wydatków konsumpcyjnych.
Pending Home Sales – Indeks podpisanych umów kupna domów na rynku wtórnym.
Personal Income – Mierzy zmiany w poziomie dochodów osobistych.
Personal Spending – Mierzy zmiany w poziomie wydatkach na konsumpcję.
Philadelphia Fed Manufacturing Index – Raport banku w Filadelfii.
Pips – Minimalna wartość, o którą może zmienić się cena waluty, dla większości walut oznacza czwarte miejsce po przecinku i stanowi 1/100 procenta.
Pivot Point – Pivot Points, czyli punkty zwrotu to matematyczna formuła wyznaczania poziomów wsparć i oporu na podstawie maksimów i minimów odnotowanych w danym okresie. Jest to więc wzór określający między innymi potencjalny zasięg ruchu notowań w danej jednostce czasu. Okres jaki został przyjęty do obliczeń jest także miernikiem czasu, przez który obowiązują wyliczone poziomy. Podstawowa interpretacja zakłada, że w pobliżu obliczonych wartości należy oczekiwać punktów zwrotnych i powrotu co najmniej do najbliższego poziomu. W przypadku przebicia szacowany jest ruch do kolejnej strefy wsparcia lub oporu, w zależności od bieżącego kierunku notowań. Dla diagramów dziennych dość dobry efekt dają wyliczenia bazujące na notowaniach tygodniowych lub miesięcznych.
Wprowadzając do swojej strategii punkty zwrotu, można wyodrębnić trzy podstawowe warianty. Pierwszy zakłada zajęcie pozycji w pobliżu podstawowego punktu zwrotu (Pivot Point) i w pobliżu poziomów S1 (dla pozycji krótkiej) lub R1 (dla pozycji długiej) ustawienia pierwszej ceny docelowej, gdzie realizowany będzie zysk. Strategia ta może być też oczywiście stosowana dla posiadanych pozycji sprzed bieżących obliczeń. Kolejne poziomy docelowe to oczywiście S2 i R2. Drugi wariant polegałby na spekulacyjnym kupnie pod odbicie w górę w przypadku spadku notowań do poziomu S1 lub S2 i wejściu na krótko w momencie dojścia notowań w pobliże poziomów R1 lub R2. Kolejno napotkane poziomy w przypadku kontynuowania odbicia stanowią potencjalny target price. Trzeci wariant, wymagający trochę cierpliwości, bierze pod uwagę wybicie notowań po za poziomy wsparcia lub oporu. W przypadku przebicia poziomu R1 należy zająć długą pozycję z perspektywą realizacji zysku w pobliżu wartości R2. Jeżeli notowania zejdą poniżej wartości S1 zajmowana jest krótka pozycja z ceną docelową na poziomie wyliczenia S2. Poziomy wsparcia lub oporu wyznaczone z pomocą tego narzędzia mogą też posłużyć jako linie obrony dla zleceń stop loss.
Pivot Point z powodzeniem można łączyć z innych technikami. Użycie dodatkowych linii trendu, identyfikacja formacji czy też wskazania oscylatorów, powinno poprawić efektywność strategii.
FORMUŁA:
P (Pivot point) = (H + L + C) / 3
R1 (pierwszy opór) = 2P – L
S1 (pierwsze wsparcie) = 2P – H
R2 (drugi opór) = P + (R1 – S1)
S2 (drugie wsparcie) = P – (R1 – S1)
Ceny zamknięcia, najwyższe i najniższe odnoszą się do okresu będącego podstawą obliczeń.
Platforma transakcyjna – Program komputerowy umożliwiający elektroniczne przeprowadzenie transakcji na rynku walutowym. Zaawansowane platformy zawierają moduły do sporządzania wykresów, analizy i rekomendacje, rozbudowane systemy wyciągów i raportów, okna do śledzenia wiadomości.
PMI Manufacturing – Indeks PMI Indeks (PMI) mierzy poziom aktywności nabywczej dyrektorów w sektorze produkcyjnym. Podnoszący się trend ma pozytywny skutek na walucie narodu. W celu publikacji indeksu, przeprowadzane są badania na pewnej liczbie tematów włączając zatrudnienie, produkcję, nowe zamówienia, dostawy, dostawcy i inwentarze. Przedsiębiorstwa obserwują te przeglądy dokładnie ponieważ mają wczesny dostęp do danych o wynikach ich spółki, które mogą być wiodącym wskaźnikiem ekonomicznych wyników.
Pozycja długa – ang. long position, zajęcie pozycji na rynku poprzez kupno kwotowanej waluty – gra na zwyżkę.
Pozycja krótka – ang. short position, zajęcie pozycji na rynku poprzez sprzedaż kwotowanej waluty – gra na zniżkę.
PPI – Inflacja PPI Producer Price Index; Core-PPI – Raport, w którym znajdują się wskaźniki inflacji podzielone ze względu na stopień zaawansowania produktów – surowce, półfabrykaty i dobra końcowe. Wskaźniki te odnoszą się do poziomu cen producentów. Główny indeks PPI różni się tym od indeksu CPI tym, że nie ujmuje cen usług ani cen produktów importowanych do kraju. PPI dotyczy tylko produktów rodzimych wytwórców. Oprócz tego ważną rolę w raporcie odgrywa Core PPI czyli wskaźnik nie uwzględniający zmiennych cen energii i żywności. Raport PPI publikowany jest kilka dni wcześniej przed raportem o cenach płaconych przez konsumentów i często służy analitykom do prognozowania danych zawartych w tym drugim raporcie. Istotność dla rynku walutowego: 6/10 (raport ten pozwala nam prognozować posunięcia banków centralnych, zachowanie PPI wyprzedza czasami ruchy wskaźnika CPI).