Nieprzerwanie od marca tego roku przyzwyczajani jesteśmy do coraz słabszego dolara.
To oczywiście może być zasługa polityki Donalda Trumpa, który będąc biznesmenem, za swój cel obrał sobie wyprowadzenie gospodarki USA na prostą – a jak tego dokonać – pobudzając gospodarkę – a jak najszybciej i najskuteczniej – zwiększając sprzedaż (eksport) – a kiedy staje się on konkurencyjny – kiedy waluta jest relatywnie tania.
Co jeżeli przecena dolara dotarła już do takiego poziomu, że wskaźniki gospodarcze zaczną wskazywać presję inflacyjną?
Z pewnością dotychczasowa fala wzrostowa, która dotarła do poziomu 1.1835, który „przez przypadek” ograniczany jest przez 38.2-proc. zniesienie poprzedniej fali spadkowej, narażona jest na korektę. Nie mamy jednak pewności, czy owa korekta nie przekształci się w kolejną falę spadkową – w domyśle „5” – zgodną z resztą z aktualnym kanałem spadkowym.
Zapomnieliśmy również o szeroko rozpowszechnionym swojego czasu (bodajże w czasach, kiedy EURUSD znajdował się w okolicach poziomu 1.05) poziomie 1.00 – być może rynek potrzebował odpowiedniego cofnięcia („rozpędu”), aby inwestorzy, którzy teraz liczą szacują docelowy zasięg fali wzrostowej, znów zostali „oszukani”?
Jeżeli zakładamy, że dotychczasowa fala wzrostowa wejdzie w końcu w korektę, jej zasięg wyniesie 1,1450? może nawet okolice 1.10 (ruch powrotny do wybitego w maju kanału spadkowego). A co jeżeli „korekta” zacznie schodzić niżej, negując kolejne wsparcia do 1.0530 łącznie ?
Póki co musimy doczekać końca wakacji, aby przekonać się, że lokalny opór 1.1835 jest rzeczywiście oporem. Jeżeli notowania nie zdołają pokonać lipcowego szczytu, zaczniemy spekulować co dalej.
Jedno jest pewne – nie wolno przywiązywać się do swoich strategii i posiadać zawsze plan B – najlepszym obecnie pomysłem jest ostrożne granie pod korektę (biorąc pod uwagę ryzyko kontynuacji wzrostów na rynku), która może okazać się bardzo duża…
Najnowsze komentarze